Vanaf 1 april zwelt ons durp stevig aan met tijdelijke inwoners. Mensen die dan graag ien ons durp willen wonen, recreëren en boodschappen doen. Wat trekt ze naar Gendt? Om antwoord te vinden zoekt GuG deze mensen op. In hun caravan, tent of camper op camping Waalstrand van Roger Cornelissen en Anciëlla Tap.

Theo en Diny

Theo Janssen is buiten bezig. Diny doet in de caravan de vaat en brengt de keuken op orde. Ze zijn vandaag aangekomen. De voortent ligt nog ingepakt op de grond. Op plaats 89, direct aan de Waal. Het echtpaar van ‘jong zeventig’ komt uit Neerbosch Oost in Nijmegen. Het Gendts vakantieverblijf duurt drie weken. In de zomer komen ze terug voor een langere periode.

Op de eerste dag is er veel te doen, maar druk zijn op de camping bestaat niet. Een onaangekondigde ontmoeting brengt ze niet in verwarring. Diny pakt het bakoventje uit de doos en steekt van wal. Wat een luxe hè, zegt ze bijna verontschuldigend. Camping Waalstrand kwam in 2003 in beeld toen hun dochter binnenkort zou moeten bevallen. Om toch op vakantie te kunnen was een camping dichtbij hun dochter in Bemmel een must. Voordat kleinzoon Friso werd geboren, waren ze al verknocht aan Waalstrand. De rust en boten, En dat is ons zo goed zo bevallen, dat we nergens anders meer naar toe willen, zegt Diny met een lach.

Pensionado’s

De Waal roept bij de jonge pensionado’s uit Nijmegen van alles op. Diny staat nog steeds aan het aanrecht. “Moet je eens naar buiten kijken. Daar komen wij voor. Meestal staan we op 105, natuurlijk ook aan het water.” Op de vraag of ze ‘last’ heeft van de scheepsmotoren begint ze te lachen. “Nee zeg, wij slapen er zelfs op. Heerlijk.”

Diny loopt naar buiten om het gesprek samen met Theo voort te zetten. Kamperen aan de Waal is het ultieme genot, zo lijkt het. Theo beschrijft schepen met oude dieselmotoren die een nostalgische stampend geluid geven. Tsjechische schepen voldoen volgens hem nog aan het ‘mooie geluid’.

De nostalgie gaat nog even verder. Vroeger gingen nagenoeg alle schepen bij het vallen van de avond voor anker. Het geluid van een ratelende ankerketting was toen een dagelijks geluid. Het gebruik van de radar heeft er een eind  aan gemaakt. Toch zijn er nog schepen die voor anker gaan. Pal voor camping Waalstrand. “Als we dat horen, gaan we het bed uit”, zegt Diny enthousiast.

Hoog water

Vorig jaar was het op de camping minder, zo begint Theo. Toen werden ze verrast door de wassende rivier en moesten ze noodgedwongen twee keer verkassen naar een droge staanplek. Het was ook spannend, zegt Theo. “Diny knikt. “Je ziet dan dat de rivier onvoorspelbaar is.” Het hoge water Ze waren een geweldige ervaring rijker.

Naast de Waal is de Gendtse polder voor Theo een paradijs. Dagelijks maakt hij zijn rondje. “Als ik ’s morgens om vijf uur of half zes wakker word, dan gaat het bij me kriebelen.”
Ook het dorp bevalt ze. Er is in het dorp van alles te krijgen, zegt Theo. Een gezellig dorp met gemoedelijke mensen, vult Diny aan. Kortom, Gendt is zeker de moeite waard voor een vakantie. Nou, zegt Theo. “Maak in je verhaal niet te veel reclame. Het moet niet te druk worden.”

Gezien hun leeftijd bepalen ze elk jaar wat ze doen. Wel of niet naar camping Waalstrand, Vooralsnog kijken ze elkaar aan en zeggen, we gaan. Het is elk jaar weer fijn thuiskomen, zegt Diny.