Het zit er weer op, de pronkzitting van
2018. De grootste vraag die mensen
elkaar daarna stellen is natuurlijk:
“Had je er bij moeten zijn?”
|
Dit
jaar was ons als publiek een vernieuwde
opzet beloofd. De tekst luidde:
Voor de zaterdagavond is gekozen voor
een nieuwe opzet. Nieuwe artiesten, oude
bekende, een nieuwe dweilband en een DJ
gaan zorgen voor een geweldige avond top
entertainment van Gendtse bodem. We
starten deze avond één uur eerder,
namelijk om 19:11 uur. Na binnenkomst
van ons prinsenpaar volgen zang, dans en
sketches elkaar in een lekker tempo op,
waardoor er aan het einde van de avond
nog tijd is voor een knallende
afterparty.
Hmm, of dat we nou echt hebben gemerkt
dat het heel anders was dan voorheen
weet ik nog niet. Uiteraard begon het
een uurtje eerder, met als gevolg dat we
naar mijn idee ook een uurtje eerder
klaar waren. Aan het “volgen elkaar in
lekker tempo op” kan mijn inziens nog
wel gewerkt worden. De afterparty werd
vooral gezien als moment om na- én bij
te praten. Dweilband Fanfare wordt je
Zeeziek vond ik top. Al had ik soms het
idee dat niet iedereen in het publiek
door had dat deze groep meer kan (en
deed) dan de trompet blazen bij een rake
uitspraak of grap. Fanfare wordt je
Zeeziek was eigenlijk een doorlopende
act waarbij je alert moet zijn. De humor
zit soms in kleine en misschien wel
onverwachte momenten.
|
Maar dat alles doet niets af aan het
feit dat ik een geweldige avond heb
gehad. Een aantal optredens doen je
bijna dat je ons ons mooie Providentia
zit ipv een schouwburg. Wat er voor mij
echt uitsprong was:
|
-
Kippenvel bij het lied waar Sem van der
Hijden de avond mee opende. En niet
alleen door het feit dat hiermee Tino
Lippmann en Herman Hoogveld werden
herdacht. Met een fotoserie werd
duidelijke hoe belangrijk deze twee
mensen voor de Gentenarren zijn geweest.
Sem wist meteen de lat hoog te leggen
voor de andere artiesten.
- Ook
het trio René Kregting, Hugo Peters én
Annemarie Buurman was ook volgens mijn
tafelgenoten fan-tas-tisch. Annemarie als
‘vrijwillige’ assistente van de doorzaag-act, de goede timing qua
komisch spel van beide heren én de
Gendtse versie van Wim Sonnevelds Het
Dorp waren steengoed.
|
Ik was verras door de wijze waarop Hugo
zo’n nummer zingt, dat smaakt absoluut
naar meer.
- De Gentekwekers scoorde punten door
Gert Theunissen in het zonnetje te
zetten met de uitreiking van het gouden
dienblad. Maar wat mij¬¬¬ betreft was de
wijze waarop Gert na de huldiging op het
podium stond, áchter de zingende
Gentekwekers, hilarisch. André van Duin
had dit typetje niet beter neer kunnen
zetten. Gezien de emotionele reactie van
Prins Jan-Willem was dit een geweldige
zet van de Gentekwekers.
- Hugo wist later op de avond het
publiek nogmaals te verrassen. In de
gedaante James Blond wist hij iedereen
enorm te laten lachen. Omdat woorden in
dit geval niet kunnen beschrijven hoe
fan-tas-tisch hij eruit zag, hierbij
toch deze onscherpe foto (Meneer GuG was
bij dit optreden niet meer in de zaal).
Voor alle mensen in het publiek zal een
bezoek aan Wiecherink nooit meer
hetzelfde zijn….
Om antwoord te geven op mijn eerste
vraag… Ja, je had er zeker bij moeten
zijn!
|