Vincentiusvereniging Gendt met dertig actieve broeders is gestopt met het dragen bij uitvaarten. Tijdens de jaarvergadering van 13 maart dit jaar is hiermee ingestemd. De ‘bedrijfskleding’ krijgt een Poolse en deels een lokale bestemming.

In het nieuwe Parochie Centrum Gendt is de inzameling. Ruim veertig pakken met gilets, handschoenen en natuurlijk de kenmerkende zwarte hoge hoeden worden bijeengebracht.

Hier ligt een brok Gendtse geschiedenis, verzucht secretaris Ger Stokman. Hij herinnert aan de historie. De 2e vergadering was op 9 september 1849. We stoppen niet, verzekert president John Lentjes. De Gendtse Vincentianen blijven zich inzetten voor maatschappelijke dienstverlening, zoals ondersteuning voor hulp bij stille armoede ien ons durp.

Het dragen was de belangrijkste inkomstenbron, maar nabestaanden willen het tegenwoordig liever zelf doen. Tijden veranderen, zegt penningmeester Nico Bolder op begrijpelijke toon. Wij hebben het besluit genomen door maatschappelijke omstandigheden, voegt president John Lentjes er aan toe.

De pakken druppelen binnen. Het laatst heeft Vincentius gedragen bij de uitvaart van Jan Elltink. Bijna zestig jaar lid, mijmert de president.

Ondanks het stoppen heerst er geen mineurstemming. Anniemarie Buurman vouwt de kostuums op om in verhuisdozen te stoppen  Hilariteit. Ze stuit op een originele billentikker.  “Ok die gé naor Pole.” Ze bedoelt de Poolse parochie Bezvzecze die ook het orgel van de Martinuskerk heeft gekregen.  

Maat 42 roept  Lentjes. En dan gaan in het zaaltje van Parochie Centrum Gendt namen van Gendtse lieden de ronde. Bekend van carnaval. Zou je dat wel opschrieve, is de vraag.  Allich, vur René Kregting en Dick Vermeulen wordt bedrijfskleding van Vincentius apart gehouden. Inclusief twee zwarte hoge hoeje.