Brandweer zijn betekent veel, heel veel oefenen.
Elke gewone maandag rukt de Gendtse brandweer uit naar een oefenlocatie.

En als het even kan, graag naar een vreemde plek.
Ien het ech motte we soms ok zúke, weten de  glimlachende organisatoren.
Brand bij Sportpark Walburgen, een klein gebouwtje dichtbij open water, zo luidt de melding.
En opschieten, de melder is behoorlijk overstuur.
Onbekend of en hoeveel slachtoffers er zijn.
Een klein gebouwtje bij open water, een beetje Gendtenaar denkt in de haast al gauw aan de kanovijver.
Niks er van.
De kiosk van zwembad Walburgen.
Wanneer de bluswagen met een omweg ter plaatste komt treffen ze buiten de afgesloten poort een overspannen badmeester Willy Evers aan.
De frituurpan heeft vlam gevat en zien èèthuuske sté vol met rook.
Er is één persoon binnen, denkt hij.

Het oefencircus kan beginnen, maar wel coronaproof.
De brandweerploeg is in tweeën gedeeld. Beide ploegen rukken uit voor dezelfde oefening.
De badmeester mag twee keer doorgedraaid optreden.



In beide oefeningen ligt er buiten een slachtoffer te miepen.  
Beide keren treffen ze een verhitte gasfles aan. Heet zegt het papiertje.



Brandslangen rollen uit.
Beide keren wordt slachtoffer ‘Annie’  uit de rook gesleept.

Ze moet gereanimeerd worden.
De redder is blij als hij een ‘persfotograaf ’ voor zich ziet staan.
Hij drukt nog een keer.
Oefening geslaagd.