Op 1 januari 2020 stonden 8.677.911 auto's op kenteken geregistreerd. Een klein deel rijdt voor onderhoud en reparatie naar JST. Wat wordt er met die auto gedaan. Wie is het. Wat betekent de auto voor de persoon. GuG gaat op zoek naar hét verhaal achter een kenteken.

Ad van Nieuwland (69)

Het gesprek is amper begonnen als Ad de toon probeert te zetten.” Bot gezegd is voor mij een auto niet meer dan een vervoermiddel.” Nou ja, corrigeert zijn vrouw Ans met een lach. ’’Je bent altijd al met auto’s bezig geweest.’’ Gaandeweg de klok verder tikt blijkt Ad’s opmerking inderdaad genuanceerder te liggen. Het bezit van een personenauto kan ook luxe betekenen.

Kort samengevat: Zijn eerste personenauto wordt compleet uit elkaar gehaald en weer opgeknapt als hij nog geen rijbewijs heeft. Hij is sinds 1985 vrachtwagenchauffeur in hart en nieren. Vanaf 1996 tot 2011 ziet hij zijn transportbedrijf Sannatrans groeien van 1 tot 15 koelvrachtwagens. Na verkoop bleef het tot 2015 bestaan als Transa Holland. De pensionado rijdt op afroep nog steeds naar het buitenland. In de Woerdsestraat ligt zijn hobby. In de tuin, bij zijn kippen, duiven en eenden.

Om vaker gras te kunnen maaien wordt het gazon regelmatig met kunstmest behandeld, vertelt Ad Nieuwland.

Aangeboren

Zijn levensloop is doorspekt met auto’s. De liefde voor auto’s lijkt aangeboren. De jeugdige Adje uit Huissen kijkt reikhalzend uit naar zijn 18-jarige leeftijd, want dan mag hij eindelijk zijn rijbewijs halen. Doet hij even en weet ruim op tijd een oude Mini Cooper op de kop te tikken. Het ding wordt compleet uit elkaar gehaald en gereviseerd. “Ik kende de wagen op het laatst van binnen tot buiten.” Maar stoer rijden is er niet bij. Er komt een kink in de kabel, laat Ad met een lichte lach weten. Vier keer op examen en nog geen rijbewijs. “Van gif heb ik toen de wagen verkocht.”
 

In 1982 begint zijn loopbaan als internationaal vrachtwagenchauffeur. Een nostalgische terugblik volgt. Europa was zijn werkterrein. De hele week van huis. Via het ‘bakkie’ contact met andere vrachtwagenchauffeurs. “Urenlange gesprekken waren heel normaal. ” Vooral ‘s nachts om elkaar op de rustige wegen wakker te houden. Tegenwoordig is het anders, mijmert Ad. Twee keer heeft hij een ernstig ongeval gezien. “Het is niet meer gezond. Het is zó druk geworden.” Bovendien houden personenauto’s steeds minder rekening met  vrachtwagens, zo is zijn ervaring. ”Je krijgt vaak geen ruimte om fatsoenlijk in te voegen.” En dan het telefoongebruik. Vanuit een vrachtwagencabine is goed te zien hoeveel mensen tijdens het rijden gebruik maken van hun mobiele telefoon.

Merkgebonden

Voor Remie Transport Huissen rijdt hij maximaal 2 keer per week naar Luik of Oostende. Jaarlijks goed voor zo’n 60.000 kilometer. Natuurlijk in een Scania. In tijden van zijn transportbedrijf Transa Holland zweerde de merkgebonden transporteur Ad Nieuwland bij Scania én Volvo.
Het is dan ook niet vreemd dat op de oprit van zijn woning nu een robuuste Volvo 60 staat geparkeerd. Mooie auto zegt hij, maar de vorige was nog beter. Een Volvo 90 diesel wordt glunderend verteld. . Als de bezoeker opmerkt dat er ook een sportieve Mini Cooper op de oprit staat, verandert zijn gezicht. “Dat is de auto van mijn vrouw. In zo’n klein ding stap ik echt niet in.”

Privé maakt hij nauwelijks kilometers. Drie keer per week naar zijn dochter Anouk in Elst, somt hij op. Ans rijdt nog minder. Er wordt samen vaker een dagje gefietst, laat Ans weten

Het onderhoud is dan ook marginaal. Voor Ad het moment om zijn mening te ventileren over garages van deze tijd. Vroeger kwam bij onderhoud en reparatie onder de motorkap meer inzicht en handwerk bij kijken. “Tegenwoordig stoppen ze er een stekker in.”

De ‘bovenmeester’ is reëel. Hij zegt als ervaren vrachtwagenchauffeur dondersgoed te weten wat er in een garage speelt. Bij JST ziet hij dat ze voor het juiste gereedschap behoorlijk hebben geïnvesteerd.
Hij heeft er vertrouwen in. Maar toch, zijn ervaring en kennis van auto’s geven zijn grijze hersencellen het signaal af om bij een onderhoudsbeurt de ‘jongens’ goed te volgen. “Dat heb ik mijn hele leven al gedaan.” Bij een grote garage zal dat wellicht niet lukken. Klopt, geef hij toe. Het gevoel tussen JST en een dealergage is niet te vergelijken. “Hier heb je geen balie en 7 man in de werkplaats lopen. Hier kun je gewoon binnenlopen. ” Bovendien is er een verschil tussen de stad en een dorp. “Het is tien keer anders.”

Tot slot moet de vrachtwagenchauffeur nog een opmerking kwijt.“ Ik weet niet hoe die jongen heet, maar JST heeft een goede zet gedaan om hem een dienst te nemen. ”