Vroeger, héél vroeger zaten de
paarden- en ponyhandelaren op
het terras van café ’t Centrum
rond negen uur al geruime tijd
aan de borrel. De handel werd
besproken en sterke verhalen
verteld. Om die tijd druppelen
vanochtend de bezoekers van de
paarden- en ponykeuring achter
de drankhekken. Er was een
duidelijke scheiding in de
belangstellenden. Je had kénners
die wisten van dieren met vier
benen en een hoofd en minse die
puur vur de klets en ontmoeting
waren gekomen.
Het bestuur van de Gendtse
paarden- en ponykeuring strijdt
al jaren om de
bezoekersaantallen. Het zou mooi
zijn om de ruim honderd jarige
traditie te kunnen behouden. Dit
jaar is de inschrijving voor de
keuring beduidend hoger, weet
voorzitter Pieter van den Broek.
Met name de Friese paarden waren
vandaag opvallen veel aanwezig.
Het huidige bestuur heeft de
straathandel aan het touw op
tijd afgeschaft. De Bemmelse
ponymarkt bijvoorbeeld heeft
zijn handel dit jaar fors zien
dalen. Van 550 tot 600 paarden
en pony's in 2019 naar 250 dit
jaar.
Maar Gendt moet ook oppassen,
zegt een doorgewinterd jurylid,
Hij kent het oude Gendt op zijn
duimpje en jureerde al toen de
jury nog (verplicht) met de
traditioneel bolhoed in de ring
stond. Hij kijkt naar Wim
Bouwman uit Doornenburg. Als die
ermee stopt heb je zo maar tien
pony’s minder bij de keuring,
weet hij. Hij geeft de
traditionele keuringen in
Nederland nog zo’n tien jaar.
Geen gunstige conclusie, maar
ien de zanderige Durpstraot was
hiervan weinig te merken. Er
werd gestreden om de hoogste
geldprijzen en de grootste
bekers. Sara Ederveen was na een
prijsuitdeling een paar keer
glunderend terug in de ring te
zien
Buiten de dranghekken staat een
groepje ‘agrarische oudheden’.
Ze praten niet over de
keuringen. Ze houden de Gendtse
traditie van de durpsklets ien
ere. |