Vanaf 1 april zwelt ons durp stevig aan
met tijdelijke inwoners. Mensen die dan
graag ien ons durp willen wonen,
recreëren en boodschappen doen. Wat
trekt ze naar Gendt en de camping? Om
antwoord te krijgen zoekt GuG deze
mensen op. In hun caravan, tent of
camper op Camping Waalstrand van Roger
Cornelissen en Anciëlla Tap. Dit keer
een bijzondere gast. Joke Geltink heeft
als langste gast afscheid genomen.
Keuvelen met Joke Geltink,
50 jaar campinggast
Vijftig jaar, een halve eeuw
mensenleven. GuG duikt met een
nostalgisch durpsgevuul in de Gendtse
historie. Het campingaltaar dwingt me
terug naar de Hulhuizense Omdracht. De
laatste processie telde zo’n 1.500
mensen.
Op scheepswerf Vahali stond de kapel.
Jaarlijks moesten werfarbeiders de kapel
schoonmaken, want de Mariakapel diende
als opslagruimte. in 1964 werd het
afgebroken.
Volgens overlevering zijn de processies
toen nog vier jaar doorgegaan. In 1964
was het echtpaar Gerus en Thea
Cornelissen op het voormalige
processieterrein een camping begonnen.
In 1968 zag men in dat het niet langer
waardig was daar processie te houden,
omdat de gelovigen tussen de
campinggasten in bikini door moesten
lopen.
De 50 jarige campinggast staat met haar
caravan direct naast het altaar en het
zwembad. Het bezoek is op afspraak, want
Joke Geltink (71) is niet meer dagen
achter elkaar in Gendt. GuG spreekt haar
enkele uren eerder voordat de jubilaris
en haar nieuwe partner door Roger
Cornelissen en Anciëlla Tap worden
gehuldigd.
Camping Waalstrand loopt als een rode
draad door haar levensloop. Begonnen met
een tentje bij de caravan van haar
schoonfamilie, het overlijden van haar
man 4 jaar geleden
tot de kennismaking met Jaap (73). Ze
sluit voorgoed de deur van haar 30 jaar
oude stacaravan. Afscheid nemen van
Roger en Anciëlla is moeilijk, zegt ze.
Twijfel is er niet. Het is een mooie
tijd geweest, maar met haar vriend is
het de hoogste tijd voor nieuwe plannen
met gezamenlijke interesses. Reizen en
fietsen, want Jaap heeft ook het
fietsplezier ontdekt.
Ze wonen in een appartement in Malburgen
met een riant uitzicht over het water.
Jaap knikt. “We wonen vier hoog. Hoog
genoeg voor een mooi uitzicht over de
natuur en de Neder-Rijn en niet te hoog
om fietsers over de dijk nog te kunnen
herkennen.”
40 jaar heeft het echtpaar in Huissen
gewoond en een sportzaak in Arnhem
gehad. En dan in Gendt op de camping? Ze
lacht, een winkelier had toentertijd
minder vrije tijd. Alleen zondags hadden
we vrij, zegt ze. “Dan is het handig dat
je dichtbij naar een camping kunt |
Joke heeft een spiekbriefje gemaakt,
want 50 jaar campinggeschiedenis is niet
niks. Het gezin met twee meiden en een
zoon heeft het hele parket van
’buitenhuisvesting’ meegemaakt. Van een
tentje op de plek bij de schoonouders
tot de huidige stacaravan op een vaste
plaats. Vroeger bestond de huidige luxe
nog niet, verzucht Joke. “De oude
tijden waren anders.” Ze zoekt naar de
juiste woorden, want nu is het óók
gemoedelijk en gezellig. De goeie ouwe
tijd is een gevoel, vult Jaap aan.
Joke: “Als er hoog water kwam, hielpen
mensen elkaar allemaal om de caravans
naar een hogere plaats te brengen.”
q |
De schuur van
Concordia: Campingbewoners
konden vroeger al daldéje. |
Ze staan nu naast een prachtig zwembad.
“Onze sportzaak heeft vroeger het eerste
zwembad aan Gerus en Thea Cornelissen
mogen leveren. “Zo’n rond opbouwbad,
weet je wel.”
Oude tijden herleven. Namen van
campinggasten, soms met hun woonplaats,
komen op de praattafel. Enkele vrienden
zijn overleden, zegt ze op een
lichtelijk betreurenswaardige toon.
Er heerst een opgewekte toon wanneer ze
zaal café Concordia ter sprake brengt.
Een cafésfeer die nostalgisch gevoelens
oproept. Een gezellige ontmoetingsplaats
met een biljarttafel. En dan ‘De schuur’
Joke tipt het ‘bruisende nachtleven’
aan. De schuur van Concordia was een
feestschuur! Jaap luistert aandachtig.
De schuur werd ook gebruikt voor feesten
en partijen, maar ook de disco kwam aan
bod. Tot na middernacht was niet uniek.
Dit was genoeg om een indruk te krijgen.
Campingbewoners konden vroeger al
daldéje.
Camping Waalstrand en het dorp heeft ze
zien veranderen en groeien. Daar stonden
populieren en liepen koeien, wijst ze
richting de polder.
Goeie ouwe tijd
De goeie ouwe tijd blijft het gesprek.
“Iedereen zei goede dag tegen elkaar.”
Gendt heeft ze daarom ervaren als een
gezellig dorp. Het Kersenfeest en
‘natuurlijk’ de kermis moeten genoemd
worden.
En nu zeggen ze gedag tegen Gendt en
Camping Waalstrand. Plannen hebben ze
genoeg. ‘s Winters in Spanje
overwinteren, zo staat al vast. Jaap is
van Indonesische afkomst. Als driejarig
jongetje kwam hij op de boot naar
Nederland. De herinnering aan zijn
geboorteland komen van zijn ouders. Met
zijn moeder is hij naar Bali terug
geweest. “Ik kon me toen van het land
niets herinneren, maar kreeg bij
aankomst toch een brok in mijn keel.” De
bedoeling is om straks samen met Joke
voor vier weken vakantie de Atlantische
Oceaan over te vliegen.
Het fietsen in eigen land blijft,
verzekeren ze beiden. “Het zal best
weleens gebeuren dat we langs fietsen.
Roger en Anciëlla zijn zulke aardige me |