|
De
schrik zat op De Vonkenmorgen er even
goed in toen het kabinet liet
doorschemeren dat de jaarlijkse
schoolkampen mogelijk niet door zouden
gaan. Met een beetje creativiteit was de
pijn bestreden. Iedereen is getest, en
op het kamp zijn enkele
coronamaatregelen getroffen.
Vanmorgen stonden de groepen 8, docenten
en hulptroepen enthousiast klaar om naar
Mook af te reizen.
Een aardige melding. Dick Vermeulen
viert een jubileum. Hij is voor de
25-ste keer mee op zomerkamp. De eerste
jaren in de materiaalbus en later op de
fiets. Dat maakt het helemaal compleet,
zegt hij. Zijn mensenkennis wordt
opgevijzeld. In gesprek met de
leerlingen komt hij in drie dagen tijd
veel te weten over wie hun ouders zijn.
En die ken tie mjèstal wel!
Directeur Joost Baijens staat al vroeg
op het schoolplein om de achtstegroepers
veel plezier te wensen. Zin om ook mee
te gaan? Beetje wel, maar niet in deze
functie, zegt hij lachend. Hij weet wat
het is om als leiding van de
judovereniging met de jeugd op kamp te
gaan. Hij begeeft zich in een groep
meiden. Ga op tijd naar bed hoor, zegt
hij prikkelend. Joost krijgt zoals
verwacht de lachers meteen op zijn hand.
De
organisatoren hebben er duidelijk ook
zin in. Alwin van de Laak legt zo’n
beetje uit wat de kinderen kunnen
verwachten. Over het leidingprogramma is
hij minder duidelijk. Wel dat er leiders
moeten zijn die ook in de avonduren het
overzicht houden, verklapt hij
voorzichtig.
Spannend wordt het weer. Wat doen de
weergoden. Ze zijn vanmorgen weggefietst
met prachtig weer. Vrijdag komen ze
terug. Net op de dag dat de
weerverwachting fikse regenbuien en
onweer voorspelt. Het weer geeft mede
aan wanneer ze de terugreis nemen. Regen
is geen ramp, zegt stoere Alwin. De
onweersverwachting wordt goed in de
gaten gehouden.
Als
vorsten zijn vanmorgen de
achtstegroepers door hun mede leerlingen
traditioneel uitgezwaaid.
|
